De betaalmuur van The New York Times is met drie regels javascript te omzeilen. Een overlay die aangeeft dat gebruikers moeten betalen voor toegang, kan eenvoudig worden verwijderd. De betaalmuur wordt 28 maart opgetrokken.

Er was al de nodige kritiek op de betaalmuur van The New York Times, die al in januari 2010 werd aangekondigd en volgende week wordt ingesteld. Niet alleen zouden de abonnementen, van 15 tot 35 dollar, te duur zijn, ook is het mogelijk om de limiet van twintig artikelen die elke gebruiker gratis mag lezen, te ontwijken. Artikelen die via social media worden bezocht, worden niet meegeteld. Daardoor kunnen gebruikers ervoor kiezen om de krant enkel nog te lezen via links op bijvoorbeeld Twitter en Facebook, is de gedachte.

Het omzeilen van de betaalmuur blijkt echter met een minder omslachtige methode mogelijk te zijn. Als bezoekers de limiet van twintig gratis artikelen hebben bereikt, wordt een overlay weergegeven die aangeeft dat bezoekers voor de inhoud moeten betalen. De tekst van het desbetreffende artikel wordt op de achtergrond weergegeven, maar is als gevolg van een gradient slecht leesbaar.

Door de gradient en de betaal-pop-up met behulp van javascript te verwijderen, wordt het originele artikel echter zichtbaar. Dat ontdekte een bezoeker uit Canada, waar de betaalmuur al is ingesteld; hij ontwikkelde een simpele workaround. Het gaat om een bookmarklet, die naar de bladwijzerwerkbalk kan worden gesleept en die javascript-code uitvoert als erop wordt geklikt. De javascript van de bookmarklet voegt in de 'head' van de NYT-website een verwijzing naar een extern javascript-bestand toe.

Dat script telt, naast een opmerking, slechts drie regels en doet niets meer dan het verbergen van de overlay en de betaal-pop-up. Ook wordt er aan het body-element een scrollbar toegevoegd; deze wordt normaliter verborgen als de betaal-overlay wordt weergeven. De reden dat er slechts drie regels code hoefden te worden gebruikt is dat de website van de krant het Prototype-javascript-framework gebruikt, waarmee eenvoudig waarden aan elementen kunnen worden toegekend.

Met de huidige methode moet op elke pagina waar de betaalmuur wordt weergegeven, de bookmarklet worden aangeklikt. De kans is echter groot dat er binnen niet al te lange tijd add-ons voor browsers verschijnen die dit proces automatiseren. The New York Times zou de problemen overigens eenvoudig kunnen oplossen, door de tekst van artikelen simpelweg niet meer in de html-broncode te zetten als de betaalmuur wordt weergeven.

De betaalmuur heeft de Amerikaanse krant volgens schattingen 40 tot 50 miljoen dollar gekost en heeft meer dan eens vertraging opgelopen. Vanaf 28 maart gaat de paywall wereldwijd van start; in Canada is deze vorige week al opgetrokken, om eventuele problemen te kunnen oplossen. Gebruikers betalen per maand 15 dollar voor toegang tot de website plus een smartphone-app, 20 dollar voor de website en een tablet-app of 35 dollar voor een combinatie van beide. Abonnees van de papieren editie van The New York Times of de internationale versie, de International Herald Tribune, krijgen gratis toegang.